Nawet jeśli jest to niedrogie teraz, tkanina damasceński oozes ten sam poziom luksusu, że to zrobił wieki temu, kiedy to było pochodzenie królewskich, szlachty i uber bogaty. Znany z eleganckich odwracalnych wzorów, adamaszek można znaleźć w całym domu, od zasłon, do pościeli, do mebli. Czy szukasz kupić niektóre, lub są po prostu ciekawi historii projektowania tkanin, oto elementarz na piękno tkaniny adamaszku.

Co to jest adamaszek?

Po prostu: adamaszek jest monochromatyczną tkaniną, która splata dwa różne rodzaje nici, aby stworzyć wzór z kontrastem w kolorze, fakturze i połysku. W tkactwie, osnowa to nici rozciągnięte na krosnach poziomo, a wątek to nici tkane pomiędzy nimi. W tkaninie damasceńskiej, nić osnowy tworzy wzór, a wątek tworzy tło.

Ponieważ wzór adamaszku jest wpleciony, można go zobaczyć z obu stron. Damask jest odwracalny; chociaż ma być "dobra" i "zła" strona, jeśli obie strony są piękne, nie ma powodu, aby nie docenić ich obu!

Historia adamaszku

Mondadori Portfolio/Getty Images

Historia adamaszku sięga tysięcy lat wstecz, a pierwotnie był on tkany ręcznie. Ze względu na swoją złożoność, tkanie tkaniny damasceńskiej było pracochłonnym zadaniem i miało swoją cenę. Mimo że damasceńskie tkaniny wciąż wyglądają i są tak samo drogie, ich produkcja stała się szybka, łatwa i tania dzięki wynalezieniu krosna żakardowego pod koniec 1700 roku.

Damask wziął swoją nazwę od miasta Damaszek w Syrii, które było ważnym punktem handlowym na Jedwabnym Szlaku. Jednak korzenie tkaniny damasceńskiej nie pochodzą z Bliskiego Wschodu, ale raczej z Chin, gdzie uważa się, że tkactwo damasceńskie zostało wynalezione około 300 lat p.n.e. Tkanina i stojąca za nią technika stopniowo przemieszczały się na zachód przez Jedwabny Szlak; w średniowieczu rzemieślnicy z Bliskiego Wschodu przekształcili region wokół Damaszku w światową stolicę produkcji tkanin damasceńskich.

Do Europy adamaszek dotarł w późnym średniowieczu i szybko stał się sensacją wśród rodzin królewskich, religii i ludzi zamożnych. Legenda głosi, że Marco Polo wprowadził adamaszek do potężnego państwa narodowego Wenecji w 1295 roku; podczas gdy prawdą jest, że adamaszek stał się niezwykle popularny w tym prawdopodobnie najbardziej wpływowym europejskim porcie tamtych czasów, adamaszek został bardziej niż prawdopodobne wprowadzony na kontynent przez krzyżowców, którzy porwali wykwalifikowanych tkaczy z całego imperium bizantyjskiego i przywieźli ich do Włoch.

Wczesne tkaniny adamaszkowe były tkane z jedwabiu, ale w miarę jak technika tkania rozprzestrzeniała się na całym świecie, zaczęto również używać materiałów takich jak len, len i bawełna. Najwcześniejsze wzory adamaszku w Europie zawierały naturalne motywy, takie jak kwiaty i owoce. W epoce renesansu wzory te stały się bardziej wyszukane i zawierały motywy inspirowane wzornictwem, takie jak spirale. Wiele z wzorów, które powstały w tej epoce, do dziś kojarzy się z tkaninami adamaszkowymi.

Po wynalezieniu krosna żakardowego, adamaszek stał się nieco dostępnym wzorem tkaniny na ubrania, wieszaki ścienne i draperie; chociaż nie był tak tani, że można go uznać za przystępny dla przeciętnej osoby, nie był już opatrznością rodziny królewskiej i szlachty, i stał się popularny wśród bogatych kupców, przemysłowców i górnych warstw powstającej klasy średniej.

Na początku XX wieku popularność adamaszku wykroczyła poza świat tekstyliów, stając się popularna wśród projektantów grafiki. Wzory w stylu adamaszku zaczęły pojawiać się na wszelkiego rodzaju wyrobach przemysłowych.

Jak damask jest używany dzisiaj

Dzięki skomputeryzowanym krosnom żakardowym i technikom druku, tkaniny i wzory damasceńskie są tanie w produkcji, choć zachowują część swojej eleganckiej, staroświeckiej atmosfery. Druki damasceńskie można znaleźć w modzie, ale przede wszystkim, to jest najbardziej popularny w wystroju wnętrz. Jako tkanina tkana, adamaszek jest powszechnie stosowany w draperii, tapicerki i solidnych pościeli, takich jak obrusy i kołdry. Jako drukowany wzór, adamaszek jest popularnym wyborem na dywaniki i wykładziny dywanowe, ponieważ złożoność ciemniejszego adamaszku sprawia, że brud i plamy są mniej widoczne.